Frank van Wijck

Vrijheid
Dertig jaar na vlucht uit Vietnam

Voor mij is vrijheid een woord dat erg centraal staat in mijn manier van denken en handelen. Dit verklaart waarom ik ervoor kies zelfstandig apotheker te blijven. Ik heb al verschillende jaargenoten hun apotheek zien verkopen, maar zie mezelf dat nog niet doen.

De nieuwelingen die nu een eigen apotheek moeten openen, zullen het gezien de maat- regelen van de overheid en de goodwillvergoeding niet redden. Maar ik heb deze apotheek al zestien jaar en ik denk dat ik voldoende heb opgebouwd om te kunnen voortbestaan. Bovendien betekent mijn zelfstandigheid dat ik zelf mijn werktijden kan bepalen. Ik heb jonge kinderen, met wie ik rekening moet houden. Dus werk ik soms op andere uren dan in loondienst mogelijk zou zijn. Als het werk maar af komt.

Dat vrijheid zo belangrijk voor mij is, heeft veel te maken met mijn achtergrond. Ik ben dertig jaar geleden gevlucht uit Vietnam en naar Nederland gekomen. De naam van mijn apotheek verwijst daarom zowel naar Vietnam als naar Vrij Nederland. Maar ook naar de Verenigde Naties, de organisatie die strijdt voor de mensenrechten. Het is een persoonlijke naam en in de apotheek hangen ook schilderijen die deze ondersteunen.

Ik ben heel warm opgevangen in Nederland, maar moest natuurlijk wel helemaal opnieuw beginnen. Om te beginnen moest ik de taal leren en daarna mijn colloquium doctum voor de farmacie. Pas daarna kon ik gaan studeren. Ik heb gekeken naar wat ik voor deze maatschappij kon betekenen en op basis daarvan kwam ik bij de farmacie uit. Met heel veel inzet en doorzettingsvermogen is het me gelukt om die studie te doen en om een eigen apotheek op te zetten.

Natuurlijk is het werkveld wel veranderd in die zestien jaar. Toen ik hier begon, waren er vijf apotheken en was sprake van saamhorig heid. Nu zijn het er negen en is er gaandeweg toch concurrentie ingeslopen. Dat vind ik op zich wel gezond, maar het dwingt je wel optimale kwaliteit te leveren.

Dit verklaart bijvoorbeeld waarom onze apotheek HKZ-gecertificeerd (*) is. Dat dwingt je ervoor te zorgen dat je team goed functioneert en dat je protocollen en handboeken op orde zijn. Verder moet je spreekuren organiseren en zorgen dat je als apotheker zelf zoveel mogelijk aanwezig bent. Mensen zijn mondiger geworden en daar moet je op inspelen.

In 2003 hebben we de overstap gemaakt naar een nieuw gebouw, waarin we in een Ahoed samenwerken met vier huisartsen. De samenwerking met de huisartsen is altijd al goed geweest; we hadden allemaal in de gaten dat de logistiek vanuit al onze af zonderlijke vestigingen niet optimaal was. Dankzij de Ahoed zijn de lijnen korter en kunnen we veel e ff ectiever werken. Daarvan geniet ook de klant de voordelen

Aan de balie merken we niet zoveel van de problemen rond de IJsselmeerziekenhuizen. Er is geen paniek. De mensen hebben er wel vertrouwen in dat de ziekenhuiszorg gewaar borgd blijft. Maar als apotheken merken we het wel. We hebben recent nog overleg gehad met de wethouder gezondheidszorg over een gezamenlijke opzet met het ziekenhuis van een politheek. Die ontwikkeling ligt nu helemaal stil.

Lelystad is de hoofdstad van de provincie, dus de ziekenhuiszorg moet overeind blijven, dat is nu de primaire taak. De prioriteit ligt daarom niet bij een eventuele politheek, maar we gaan de wethouder daar over zeker nog wel een keer benaderen.

Frank van Wijck
Uit: Pharmaceutisch Weekblad, nr. 3, 16/01/2009

(*) HKZ: Stichting Harmonisatie Kwaliteitsbeoordeling in de Zorgsector – De redactie CaiDinh